6-daagse trip door Noord-Uganda en laatste dagen

Donderdagochtend 28 december stond het vertrek naar Noord-Uganda gepland. Na de eerste paar uurtjes een lunch, waarna we onze tocht hebben voortgezet. Na nog een aantal uurtjes hobbelen kwamen we dan op plaats van bestemming aan, Nakapiripirit. Zo'n fantastische naam krijg je natuurlijk nooit meer! Vroeg naar bed, want om 5:30 zouden we vertrekken voor het berg beklimmen. Maar het zou natuurlijk Uganda niet zijn als dit niet helemaal ging zoals gepland, maar om 6:30 konden we dan eindelijk vertrekken. Er gingen 5 gidsen mee, 2 van de organisatie, 2 rangers met een wapen (heel belangrijk om bij je te hebben terwijl je een berg beklimt, dat snap je) en tot slot nog een 'local guide', een manneke van 19 die in de bergen woonde. Met 10 man vertrokken we dan voor de tocht naar boven die uiteindelijk 5u heeft geduurd. De wandeltocht ging vrij voorspoedig, met wat pittige stukjes erbij. Af en toe een zakje glucose erin en door maar weer! Tijdens de wandeling kwamen we geregeld bewoners tegen die de berg op- of afrende, terwijl wij ons zo in het zweet moesten werken. Eenmaal op de top was iedereen blij dat we er waren en kon het relaxen beginnen. Boekje lezen in de zon, muziekje luisteren en volop kletsen. Tussendoor af en toe nog op zoek naar een goede spot voor een bush toilet, en jawel, een slimme meid is op de jungle voorbereid, ik had voor vertrek nog snel een wc rol in mijn tas gestopt! In de avond hebben we samen met onze gidsen een zeer culinair hoogstandje klaargemaakt op vuur en verhalen verteld bij het kampvuur.

De volgende ochtend weer vol goede moed aan onze tocht terug begonnen, want het zou 3/4u duren ongeveer. Echter zijn we met onze gidsen verdwaald, waardoor het een helse tocht werd van 7,5uur. Langs afgronden, rotsen en over glibberige zandpaden naar beneden. Deze dag heb ik alles en iedereen vervloekt omdat het zo'n verschrikking was. Na uren lopen waren we dan eindelijk beneden, waar we nog een stuk door een zonnebloemen veld moesten banjeren. Hier vond mijn lichaam het genoeg geweest en heeft het het karige ontbijt eruit gegooid. Blij toen we eindelijk terug waren in ons hotel, waar we de ruimte kregen om even te douchen en een lunch te eten, om 16u inmiddels. Vervolgens zijn we nog 2 uurtjes naar Moroto gereden, waar we een nachtje in een Kraal zouden slapen. Dit bleek helaas (zoals verwacht) een toeristische flop te zijn, waar een geit met een speer werd geslacht, bij een koe bloed werd getapt om vervolgens te drinken. Prima als dit hun cultuur is, maar een opgevoerd toneelstukje is niet helemaal mijn idee van een lokale experience.

Achja, het kon altijd nog erger, de volgende ochtend werden we nog getrakteerd op een mooie dans, ahum. Allemaal mensen opgedoft in lokale kleding, vrolijk aan het springen voor de toeristen. Daarna hadden we in Moroto nog een fietstochtje, dit was door de gidsen maar wat ingekort omdat we allemaal niet meer konden lopen of bewegen van de spierpijn. Hierna zijn we 6u gaan hobbelen richting Kidepo Valley NP. Onverharde wegen door de middle of nowhere, kilometers lang niks en dan soms ineens een levendig dorp. Het noorden van Uganda blijft indrukwekkend! Na uren stofhappen kwamen we aan op de plaats van bestemming en konden de laatste uurtjes van 2017 beginnen. Spelletjes langs het kampvuur waarbij de drankjes er goed in gingen. Gelukkig hadden we zelf een aantal flessen champagne uit Jinja meegenomen, dat werd hier uiteraard niet verkocht. Exact rond middennacht kwam er een groep van de lokale bevolking optreden, dus helaas moesten we even wachten met proosten. Het was een gek begin van 2018, maar ik hoop in dit nieuwe jaar mijn SPH diploma te behalen, voor daarna heb ik natuurlijk weer een hoop nieuwe reisplannen. Maar, eerst afstuderen!

Op 1 januari stond er een morning game drive gepland, waarvoor we om 5u uit bed moesten. Na 2u slaap en iets teveel champagne was dit een grandioos succes, het grootste gedeelte van de rit heb ik dan ook slapend doorgebracht. Uiteraard ben ik wel even wakker geworden toen we van heel dichtbij een leeuw zagen! In de middag om 4u hadden we nog een gamedrive, dus mooi de tijd om even bij te slapen, zodat ik van deze gamedrive wat meer mee zou krijgen! In de avond vroeg naar bed, want om 6.30u zijn we vertrokken aan de terugreis naar huis.

Deze dag was het 12u hobbelen over grotendeels onverharde weg, een platte band tussendoor en regelmatig een bush toilet (top!). Iedereen was blij toen we na een hele dag rijden weer terug waren in Jinja! In de avond de grootste moeite om alle oranje stof van me alle te wassen, maar het is gelukt!

Woensdag begon onze laatste 'week' in Jinja. Hiervoor hadden we gepland om veel aan het zwembad te liggen, zodat we met een kleurtje terug konden naar Nederland. Helaas is dit niet helemaal gelukt, want het is dagenlang bewolkt en koud geweest. De laatste dagen Jinja hebben we dus gevuld met lunchen, over Mainstreet lopen, boekjes lezen, uiteten, op stap gaan en dat iedere dag een beetje in herhaling eigenlijk. Oja, ook nog de laatste Ugandese shillings pinnen, wat uiteindelijk bij bank nummer 7 is gelukt. Ach, goed tijdverdrijf zal ik maar zeggen!

Morgenavond vertrekken we naar Entebbe, waar we dinsdagochtend om 5u vliegen naar Nederland. Het is leuk om iedereen in Nederland weer te zien, maar heel moeilijk om hier weer weg te gaan. Ik had er nog wel een tijdje aan kunnen plakken! Helaas is dat voor nu geen optie en moet ik morgen afscheid nemen van dit prachtige land, mijn fijne thuis-stad Jinja en de lieve mensen.

Uganda, tot ooit!
Liefs