Links fietsen, lokale markt en streetwalks - Reisverslag uit Jinja, Oeganda van Lindy - WaarBenJij.nu Links fietsen, lokale markt en streetwalks - Reisverslag uit Jinja, Oeganda van Lindy - WaarBenJij.nu

Links fietsen, lokale markt en streetwalks

Door: lindyberkhout

Blijf op de hoogte en volg Lindy

27 September 2017 | Oeganda, Jinja

RECTIFICATIE: In mijn vorige blog heb ik Jorick uitgelachen doordat hij zei ‘I ran away like a headless chicken!’ Volgens onze Engelse huisgenoot wordt dit blijkbaar ook gewoon in Engeland gezegd en was het dus niet fout. Excuus.

Waar was ik gebleven? Het eerste vrije weekend in Jinja, na welgeteld 1 ochtendje stage bij Jinja Connection. Vrije tijd is belangrijk, dat snappen jullie. Zaterdag stond er een introductie fiets tour gepland. Ons guesthouse heet ‘Bikeventures’ en organiseerde de tour voor ons. De gidsen wilde om 9uur beginnen, maar Charley regelde even dat dit om 10u kon. 9 uur op haar verjaardag klaar staan om in de bloedhitte te gaan fietsen? Dikke doei, uurtje later kan ook! Zo gezegd, zo gedaan.
Allemaal een mountainbike uitgekozen en gaan. 9 blanken (Engelse huisgenoot ging ook mee) en 2 Ugandese gidsen, dat trok natuurlijk veel bekijks. We zijn door kuilen en over heuvels gefietst en dat alles aan de linkse kant van de weg, met gevaar voor eigen leven. De boda’s en matatu’s rijden (vooral op de mainstreet) als gekken, die ontwijken is nog een hele kluif. Tot op heden is dit nog allemaal goed gegaan en heeft niemand een ongeluk gehad. Tijdens de fietstour zijn we langs belangrijke plekken in Jinja geweest. De grote supermarkten, zwembad, ATM, postkantoor, politiebureau, de central market. Wát een gekkenhuis is deze markt toch. Hier waren Charley en ik de dag ervoor al geweest. Hier verkopen ze werkelijk waar álles. Maandverband, rijst, plastic bekers, uien, alles door elkaar. Lekker praktisch. Afijn, tijdens onze markt tour ontstonden er wat ongeregeldheden in de markthal, iets met de president die stokoud is en een wetswijziging wil doorvoeren om nóg langer te blijven. Opstootje tussen voor- en tegenstanders, onze gids heeft ons netjes naar buiten geloodst en we zijn weer doorgefietst. Wat is Jinja toch groen! Eenmaal bij ons guesthouse aangekomen zijn we vertrokken om te lunchen bij de Deli. Zaterdag was pas dag 3 in Jinja en al de 2e lunch bij Deli. Iets met stamplaats ofzo. Minder leuk was het dat Charley en ik kinderen van onze stage zagen bij de Deli. De Deli schijnt namelijk een nieuwe hangplek te zijn voor straatkinderen in Jinja, omdat hier heel veel blanken komen en die veel geven aan de kinderen.
Voor het hek stonden kinderen naar ons te zwaaien, terwijl wij met een luxe broodje zaten. Niet heel erg fijn, maar dit gaan we waarschijnlijk de komende maanden nog wel vaker meemaken.
In de avond met de groep uiteten bij een fantastische pizzeria, van de buitenkant zag het er nogal shabby uit, maar het eten was werkelijk fantastisch (40€ totaal voor 8 personen, hoe doen ze het?!).
Vervolgens met de groep een kijkje genomen in the Office, dé club van Jinja. Inclusief knipperende discolamp, ouderwetse muziek, opdringerige Afrikanen en dancebattles. Deze avond zorgde weer voor wat memorabele momenten. Een groep Indiërs die binnen kwam, met ons op de foto wilde en vervolgens weer weg gingen, een dance battle met de Ugandezen waarbij onze Engelse huisgenoot de worm deed en praatjes met Ugandezen. Een gezellige avond!

Zondagochtend werden we wakker van wilde honden, vervolgens de haan en tot slot door kneiterharde regen. Oja, regenseizoen in Uganda. Onze zwembadplannen vielen dus letterlijk in het water… In de middag stopte het met regen en zijn Sanne, Charley en ik weekboodschappen gaan doen op de markt. Ja, die chaotische, hectische markt van vrijdag en zaterdag. Voor nog geen 3,50€ hadden we tomaten, uien, knoflook, paprika’s, banenen, bonen, appels, avocado’s, zoete aardappel en nog iets ondefinieerbaars, geen geld hier. Maar, hier hebben we dan ook behoorlijk wat moeite voor moeten doen. Boze verkopers omdat we niet het gewenste bedrag willen betalen en weglopen, boze mzungu’s omdat we geen mzungu prijs willen betalen, stinkende marktkramen. Beeld je in: een markt met 2 verdiepingen, onwijs groot, overal paden, hokken, gangen. Neem je een afslag te vroeg, sta je ineens bij de slagerij afdeling met ontvelde koeien en onthoofde vissen. Richtingbordjes kennen ze niet.

In de avond als avondeten een rolex gehaald, dit is een chapati met gebakken ei, tomaten en ui en vervolgens opgerold. Voor 0,46€, koopje. Dat je een soort expeditie Robinson proef moet doen om bij het Rolex-kraampje aan te komen, laten we er even buiten.
Van alles te zien hier, spelende kinderen met een fietsband, kippen en geiten over straat, een elektriciteitspaal die omvalt, volop leven. In de avond nog water gekocht in een supermarktje om de hoek. De fles viel door het plastic zakje heen, waarop een vrouw in de winkel schreeuwde: JESUS CHRIST! En dat op zondag, in dit o zo christelijke land. Gelukkig vond ze het zelf ook erg grappig, want wij kwamen niet meer bij.

Eerste stagedag, vroeg op, want om 8 uur moesten we paraat staan voor de streetwalk. Als echte mzungu’s waren we én op de fiets én veel te vroeg. Want, dat wij 8 uur aanwezig moeten zijn betekent natuurlijk niet dat de streetwalk ook om 8 uur gaat starten. Nee, om 8.45 uur zijn we vertrokken met Ibrahim, de social worker die al 5 jaar bij Jinja Connection werkt. Een streetwalk houdt in dat je naar de plekken gaat waar de kinderen veelal te vinden zijn. De sitting places, de sleep places, de plekken waar de kinderen hun scrap (alles wat ze vinden en geld waard is) verkopen, de plekken waar spul voor lijmsnuif-flesjes te koop is. Pfoe, een heftige kennismaking met het leven op straat. Ik wilde dat mijn ogen foto’s konden maken, want dit is niet met woorden te beschrijven.
Kleine kids van amper 10 jaar oud, met een grote zak waarin ze spullen verzamelen, flesjes lijm onder hun neus, op blote voeten door het vuil, maar mét grote glimlach. Ibrahim heeft de grootste moeite moeten doen om sommige kinderen mee te krijgen naar Jinja Connection. Op de terugweg naar het terrein liepen we met zo’n 10-15 kinderen. Af en toe rende er een weg of voegde zich er weer een bij de groep. Onderweg kochten de kinderen wat eten van hun verdiende geld, een samosa en chapati of een zakje met water. Ibrahim wilde dat we allemaal een partner zochten om hand in hand mee verder te lopen naar Jinja Connection, zodat iedereen daar aan kwam. Charley kreeg een klein mannetje aan de hand. Hij leek heel schattig, schijn bedriegt, later bleek het een terror-ADHD-vechtersbaasje te zijn en zo’n 5 jaar ouder dan zijn lengte deed vermoeden. Dag 1 op stage durfde we nog geen nee te zeggen tegen de lunch. Dit hadden we beter wel kunnen doen. Pocho en rode bonen. Foto zit bij het verslag. Bekijk dit maar nádat je gegeten hebt, want na het zien van de foto hoef je vast geen eten meer. Na 2 dagen dit prutje gegeten te hebben, zei een van de docenten dat de vorige studenten vaak tussen de middag chapati of rolex gaan halen. Top, dat gaan wij dus ook mooi doen!

De verdere stage dagen van Charley en mij bij Jinja Connection zijn nog niet heel bijzonder. De leraren geven les en wij zitten daarbij, ons te verbazen over de manier van lesgeven. Dit gaat heel Afrikaans. Leraar roept iets, kinderen herhalen dit. Tijdens de schrijfles, kwam ik erachter dat de meeste kinderen het alphabet niet eens kennen. Ja, fonetisch opdreunen met de hele klas, maar een A of G aanwijzen wordt ‘m niet, laat staan een drieletter woord schrijven. Misschien kunnen we hier ook iets mee doen, ookal zijn we geen docenten. Verder kwam ook een lesje Bijbel studie aan bod en met mijn geringe kennis van de Bijbel is dit natuurlijk even zweten. Gelukkig ging het deze keer over de ark van Noach en daar had ik enige kennis van, iets met dieren. Opluchting. Volgende week hebben Charley en ik een afspraak met Allison bij Jinja Connection om onze taken de komende tijd te gaan bespreken. Wij hebben het een en ander bedacht, Charley zou wel sportles willen geven om de samenwerking tussen de kinderen te verbeteren, ik zou me willen richten op counseling. Maar, misschien heeft Allison hele andere plannen met ons, dus alles kan weer veranderen.

Morgen nog een laatste dagje stage en dan een welverdiend (al zeg ik het zelf) weekend.

Tot de volgende!

PS voor degene die een kaartje willen sturen, is dit het adres:
Lindy Berkhout
Victoria Plot 1 Jinja
PO Box 5304 Jinja
Uganda, Africa

  • 27 September 2017 - 20:09

    Bert En Annie:

    Lieve Lindy. Wat een mooi verslag van je eerste week. We stellen het zeer op prijs van jouw ervaring in Afrika te mogen genieten. Zo te lezen is het geen gemakkelijke opgave. We wensen jou veel succes en kijken uit naar de volgende brief. Veel groetjes.

  • 27 September 2017 - 21:10

    Michel:

    Hoi Lindy, gezellig om te lezen dat je veel nieuwe dingen meemaakt. Geniet ervan. Groet uit Bavel.

  • 28 September 2017 - 14:03

    Marcel:

    Een Rolex voor 46 eurocent, die kost in Nederland stukken meer ;-)

    Superverslag Lindy, ik ben nu al benieuwd naar je volgende verhaal !!

  • 29 September 2017 - 11:22

    Karin Richter:

    Hey Lindy, je vader maakte me attent op deze site. Heel boeiend om je eerste ervaringen te lezen. Ik wens je veel succes!! Groetjes buuf Karin

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lindy

Actief sinds 05 Nov. 2013
Verslag gelezen: 659
Totaal aantal bezoekers 108801

Voorgaande reizen:

17 September 2019 - 12 Juni 2020

Nieuwe woonplaats: Nairobi, Kenya

04 Februari 2019 - 04 April 2019

Malawi, Zuid-Afrika & Namibië 2019

22 Oktober 2018 - 22 November 2018

Sri Lanka & Malediven 2018

19 September 2017 - 09 Januari 2018

Minor Social Work in Uganda 2017

30 December 2016 - 27 Januari 2017

Thailand 2017

12 Juli 2015 - 21 Augustus 2015

Backpacken in Thailand, Laos en Cambodja 2015

01 Januari 2014 - 01 April 2014

Stage in Kenia 2014

Landen bezocht: