Jambo!

07/01/2014
Vandaag zijn Yvette en Joep mee geweest naar Mama Ngina. Yvette heeft zelf 2 jaar geleden stage gelopen bij Mama Ngina en is nu een maand aan het reizen door Kenia. In de ochtend hebben Yvette en ik de verzorging van de baby’s op ons genomen, en in de middag hebben we met de oudere kinderen gespeeld, gezongen en gedanst. Wat onwijs tof om te zien hoe de kinderen hier zo van genieten!

08/01/2014
In de ochtend moest Jorine naar het ziekenhuis, en toen ze klaar was is ze samen met Rachel naar Mama Ngina gekomen om te werken. In de avond hebben we zelf patat en kipnuggets gemaakt, wat nog best een lastig ding op zich was!

09/01/2014
Laatste dag stage van de eerste week is aangebroken! Vandaag hebben Jorine en ik met de oudere kinderen balspelletjes gedaan, wat ze er leuk vonden.

10/01/2014
De eerste keer in Kenia dat we konden uitslapen! Maar om 08.00u stond de felle zon op mijn kamer en was ik klaarwakker. Lekker gaan douchen en rond 13.00u kwam de andere groep meiden vanuit Rangala. Er waren 2 mannen die onze nagels kwamen lakken, maar dat was echt een goede grap op zich. Wat hadden we allemaal lelijke nagels gekregen! Daarna zijn we naar de Masai Markt geweest, en dit was een hele beleving op zich. Vooraf had ik een enorme markt verwacht, maar het was eigenlijk maar een klein marktje met een aantal ‘’winkeltjes’’. Echt typische Afrikaanse dingen zijn hier te koop en dat is echt super leuk! Daarna zijn we bij Buddy’s wezen eten, wat duidelijk te zien was dat het voor de wat rijkere Kenianen bedoeld is. Vrouwen met oorbellen en mannen met kettingen: Ja ze hebben geld. Hier een heerlijke Afrikaanse maaltijd gegeten. Wel probeerde het personeel ons als muzungu’s op te lichten, door 1000 shilling meer op het bonnetje te laten zetten. De avond afgesloten bij De Rooftopbar met een cocktail en een avondje WIFI.

11/01/2014
Vroeg op! Om 7.30u moesten we vertrekken naar het Victioria Lake om de nijlpaarden te zien. Heerlijk over het meer gevaren in de zon en een paar keer een nijlpaard gezien. Hierna zijn we afgezet bij Kibokobay, een resort waar we konden zonnen en zwemmen. Terug bij Panda’s Paradise zijn Jorine, Dagmar en ik op het compound gebleven en de andere groep meiden zijn naar een mevrouw geweest die een organisatie heeft voor gehandicapte kinderen in Kenia.
’s Avonds zijn we uiteten geweest en daarna was het plan om een avondje te stappen. Na heel Kisumu doorgelopen te hebben, zijn we bij ‘’Signature’’ gebleven.

15/01/2014
Even een korte samenvatting van een aantal dagen, want zo’n dagboek bijhouden is toch soms nog best vervelend! Afgelopen maandag kwam ik aan op stage, en zag ik boven dat er in de baby bedjes 5 kinderen lagen in plaats van 4. Er bleek een nieuw jongetje genaamd Samuel te zijn binnen gebracht.
Op woensdag is er een tweeling binnengebracht, ook Samuel en het meisje heet Ashley.
De kindjes werden aan een arm Mama Ngina binnen gedragen, muzungu Lindy werd geroepen en de tweeling werd ik mijn armen gedropt. En met hun grote mooie bruine ogen keken ze meteen de wereld in, nieuwschierig dat ze zijn. In een paar dagen tijd zijn er dus 3 baby’s binnen gebracht, en ook nog een jongetje van een jaar of 3 / 4 die helemaal onder de littekens zit door de mishandeling van zijn moeder. Dit is de keiharde werkelijkheid waar je in Kenia iedere dag mee te maken krijgt helaas. Het liefste zou ik alle kids mee naar huis nemen, maar ik denk dat dat in ons huis aan de Buitenrust gaat passen! ;-)

16/01/2014
Vandaag zijn Rachel en ik met Cliff, een jongetje van Mama Ngina, naar het ziekenhuis geweest. Een week geleden is hij namelijk van de schommel gevallen en zijn vingertopje bungelt nog maar aan een paar dingetjes. Hij heeft een aantal prikken gekregen, en ons werd verteld morgen terug te komen en maandag voor de amputatie van zijn vingertopje.

17/01/2014
Eigenlijk heb ik al weekend, maar vanochtend zijn Rachel en ik wederom met Cliff naar het ziekenhuis geweest voor een prik in z’n bil. In nog geen uur tijd hebben we wel 4 dode baby’s gezien, gewikkeld in doeken. De vrouwen zaten tussen moeders met springlevende kinderen in. Wat moet dat vreselijk voor hun zijn om je overleden kindje in je armen te houden. ’s Avonds wilde we uiteten, en we hadden onwijs trek in een pizza. Sammy zou ons wel naar een goede pizzeria in Kisumu brengen! Maar natuurlijk Sammy, volgende keer Googlen we wel van te voren hoor haha. We kwamen uit bij een Schots restaurant, met vreselijke stoelen en waar bijna alles te verkrijgen was, behalve een pizza dus. Een beetje teleursgesteld verder kijken op de kaart, en alle 4 wat gekozen. Na zo’n 2uur kwam het eten is aanzetten, waarbij nog de helft miste, dus hop ze konden weer verder met eten maken. De ontbrekende patat kwam heel snel bij ons tafel, wat betekende dat het nog harstikke rauw was. Wat een ellende dit restaurant! Meteen bij thuiskomst konden we alle 4 gelijk door naar het toilet.

18/01/2014
Vandaag stond een tripje naar het Impala Parkop de planning. Toen we daar eenmaal aankwamen, bleek de ‘’muzungu’’ prijs hoger te liggen dan de prijs voor de Kenianen zelf. Wat een oplichters, daar trappen we mooi niet in. Opgehaald met de tuktuk en naar Tilapia Beach gebracht. Een restaurant waar het enige wat je kan bestellen tilapia is. Juist, en vis eet ik dus niet. Jorine, Dagmar en Rachel waren aan het genieten van de vis met ogen en mond, en het personeel keek me vreemd aan toen ik zei dat ik alleen een bord patat wou zonder zo’n enge vis. Terug bij Panda’s Paradise wilde we eigenlijk gaan zwemmen, maar dit ging niet lukken aangezien het nogal bewolkt was.
In de avond zijn we weer uit geweest bij Signature, samen met een Duits meisje dat ook bij Panda’s Paradise woont. Sammy bleek opgepakt te zijn, en had ene Collins gestuurd. Wij vertrouwde hem niet, want er word wel vaker gezegd ‘’No, come in! Sammy send me!’’ Maar na een telefoontje, bleek dit doet goed te zijn en zijn we ingestapt en naar Panda’s gereden.

19/01/2014
Deze dag was verschrikkelijk.. ‘s Ochtends begonnen we in de kerk, waar ik al niet heel veel zin in heb. Want de kerk en ik zijn niet zo’n goede combinatie. Tot mijn verbazing bleek het best nog leuk te zijn, erg vrolijk en met veel liedjes zingen! Totdat Rachel een telefoontje kreeg, wat de dag een andere wending gaf. Judith en Juul bleken een ongeluk gehad te hebben met de Accacia bus, die is omgekanteld. Als een speer naar het Aga Khan ziekenhuis om te kijken hoe het met de gaat. Naast wat verwondingen, mogen ze blij zijn dat ze het er ‘’ zo goed’’ hebben afgebracht.
Daarna zijn Jorine en ik met Millicent mee geweest naar het politiebureau, en vervolgens naar het politiebureau in Maseno, waar de kapotte bus stond. Hier hebben we gezocht voor spullen, maar die bleken in Kisumu te staan. Hop, weer een uur over hobbel wegen terug naar Kisumu maar daar stond godzijdank de koffer van Juul nog! ’s Avonds zijn we uiteten geweest, omdat niemand er zin in had om thuis te zitten.

20/01/2014
Vandaag zijn Rachel en ik naar het ziekenhuis geweest met Cliff, want ze zouden zijn vingertopje gaan amputeren. Helaas is dit niet gebeurd, omdat ze niet de juiste spullen hadden. We zijn doorverwezen naar een ander ziekenhuis, maar daar waren de spullen voor dat moment op. Het advies? Volgende dag nog eens proberen.

21/01
Vandaag ben ik dus weer met Cliff en Dorothy (een medewerker van Mama Ngina) naar meerdere ziekenhuizen geweest, wel 3 in totaal. En alsnog geen geamputeerd vingertopje. Wat een gedoe en voor dat arme kind vind ik het ook steeds zieliger worden.

22/01/2014
De dag begon goed…. Om 02.00u wakker geworden en ziek voelen. Een hele hoop overgeven en aan de schijt. Dit is de hele nacht zo door gegaan, tot een uur of 6.00u. Niet naar stage geweest vandaag, maar in het huisje gebleven. Veel geslapen, film gekeken, naar de wc gerend en water gedronken. Bah.

De safari is gepland, 15/16/17 februari gaan we! Helemaal leuk! ;-)