Webale nyo Oeganda, op naar Keniaanse avonturen!

De laatste blog vanuit Kampala, Oeganda (voorlopig dan, I’ll be back for sure!) :)

Het weekend is vorige week ingeluid met goed nieuws: ik heb mijn eerste reis verkocht aan een klant! Zo leuk! :) Dit werd goed gevierd met cocktails en een silent disco. Kampala is ook van alle markten thuis, hé ;)

Het afgelopen weekend ben ik terug in Jinja geweest, terug bij Basecamp waar ik eerder gewoond heb, terug in het stadje dat in mijn hart zit. De rit daarheen duurde iets langer dan normaal, 4 uur in plaats van 2 uur. De driver hield zich namelijk netjes aan de verkeersregels en snelheid. Gelukkig ben ik inmiddels een pro geworden in het slapen in busjes terwijl je een African massage krijgt (de dramatische gaten in de weg zorgen voor zo’n speciale massage). Na zo’n 4 uur rijden kwamen we de rotonde op waar Jinja begint: intens geluk! Mijn hart heeft het afgelopen weekend meerdere sprongetjes (sprongen!) gemaakt van vreugde, gewoon doordat ik weer terug was in Jinja!

Bij aankomst besloot ik direct naar Mainstreet te gaan. Mainstreet is dé straat in Jinja, daar (en in de zijstraten) zijn alle restaurantjes, barretjes, winkels, supermarkten en souvenirwinkeltjes. Ik wilde nieuwe sushistokjes kopen, want sushi is natuurlijk héél Oegandees. Ik stapte het winkeltje binnen en de man zei direct: ‘He, ik ken jou! Kom je voor de sushi stokjes?’. Door mijn verbaasde hoofd gaf hij uitleg: ‘Ja, jij kwam altijd met een groepje vragen of ik nieuwe sushi stokjes had, dat weet ik nog, maar nu heb ik er heel veel. Wil je ze zien?’ Inmiddels kan ik dus weer in stijl sushi eten (in november in Nederland dan), niet geheel onbelangrijk!

Zo is het dit weekend nog een aantal keer gebeurd dat een boda chauffer me twijfelend aan keek en vroeg of ik al eerder in Jinja was geweest, omdat ik hem zo bekend voorkwam. Heerlijk dit soort momenten! Dit weekend was echt even een trip down memory lane, dat snap je! Uiteraard is een weekend (of überhaupt dag!) Jinja niet compleet zonder bijzondere gebeurtenissen. There you go:

-Ik besloot een dagje te relaxen aan het zwembad. Natuurlijk ging het na 30 minuten alweer gieten, want dat is zo ongeveer traditie als ik een keer aan het zwembad lig. Echter vond de ober van het zwembad-restaurantje dat nog geen reden om mij weer naar huis te laten gaan, nee, ik moest nog even wat drinken en eten. Later vroeg hij of hij even de WiFi code in mijn telefoon mocht zetten. Prima. ‘’Okay madam, I also put my number in your phone so you can call me tonight and we can meet again’’. Dit afspraakje heb ik maar even aan me voorbij laten gaan ;)

-Op zondagavond is Bourbon dé plek in Jinja. Een uitgaansplekje aan de Nijl. Met een nieuwe student van de minor ben ik hierheen gegaan en dit was weer een typische ‘’ik kom net aan in een Afrikaanse club en ik ben wit’’ avond. 1 huwelijksaanzoek, 7 telefoonnummer-aanvragen en 20 handen op mijn rug later, waren de Oegandezen een beetje gewend aan deze twee mzungu’s. Er bleek een nieuw vlot gebouwd te zijn, een jarenproject want hier waren ze al mee bezig toen wij er in 2017/2018 waren. Na onze dance skills in de strijd te hebben gegooid tussen de Oegandezen die toch écht veel beter kunnen dansen, kregen we een wake-up call. Het vlot kantelde. Resultaat? Tot aan mijn knieën nat. De avond is al soppend op mijn All Stars doorgegaan..

Na dit weekend zet ik mijn werk (voorlopig) voort vanuit Nairobi, Kenia. Eens kijken hoe dat bevalt! De volgende blogs zullen dus vanuit Kenia zijn!

Oeganda, webale nyo voor alle heerlijke momenten en avonturen en hopelijk tot heel gauw…